Mikrofonluklu Ahşap Minber Hutbe Kürsüsü:

Minberde hutbe standı olarak kullanılması amacıyla tasarlanmıştır.

Yüksek rahle olarak da kullanılabilmektedir.

Çam ağacı üzerine oyma tekniği ile hazırlanmıştır.

Üst kısmındaki rahlenin 3 kademeli seçenek ile istediğiniz açıya göre ayarlayabilirsiniz.

Üzerine konulabilecek Kitap, hutbe kagıdı veya tablet kitap tutma çıtası sayesinde en dik pozisyonda dahi kaymaz.

İç içe geçmeli ayak sayesinnde istenilen yükseklikte ayarlayabilir, mikrofonluğu istediğiniz pozisyonda durması sağlayabilirsiniz.

Min. yükseklik: 135 cm

Max. yükseklik: 163 cm

Alt zemin ayak ölçüleri: 24 * 30 cm

Rahle Nedir: Üzerinde kitap okumak veya yazmak, özellikle de Kur'an-ı Kerim'in tilâvetine uygun olması için yapılmış çeşitli şekilleri bulunan küçük ve dar masadır. Üzerine Kur'an-ı Kerim, kitap vs. koyma yeri ve yanına oturup okunabilmesi için iki yandaki ayaklar oymalı, kenar pervazları ve üzeri düz tahtadan yapılmış masa benzeri küçük sıraya "rahle" adı verilmektedir. Sade ve basit rahle modellerinin yanında sedefli ve işlemeli olanlarına da rastlamak mümkündür. Biribirine geçen iki tahtadan yapılan rahlelere "geçme rahle" denilmektedir. Rahleler genelde iki çeşit olarak karşımıza çıkmaktadır. Biri küçük masa tipi sabit ve üstü düz; diğeri ise açılıp kapanabilen, açıldığında rahle, "X" şeklini alan rahlelerdir. Osmanlı Devletindeki medreselerde müderrisler, muallimhanelerde de hocalar, yüksekte bir minder üzerine oturarak ders veriyorlar ve önlerinde, kitap koymak için düz bir rahle bulunduruyorlardı. Rahleler değişen dönemlerde malzeme olarak çeşitli ağaçlardan yapılmıştır. Geçmişte oldukça önem arzeden rahle yapma işi bir sanat idi. Hatta rahlelerin öd ağacından bile yapıldığı olmuştur. Bunun yanısıra, içlerinde ayetler ve hadislerin yazı işlemeleri olduğu ve tuğra işlemesinin yer aldığı rahleler de vardı.Özellikle Kur'an-ı Kerim'i -saygı nişânesi olarak yerden yüksekte bir yerde tutarak rahatça okumak ve kolayca taşımak amacı ile yapılan rahlelerin yapımında sanatkârlar en iyi malzemeleri kullanmaya özen gösteriyorlar ve yükseklik gibi ergonomiyi etkileyen faktörleri gözden kaçırmıyorlardı. Yekpâre (Tek parça) tahtadan, dişli geçme olarak, iki kanatlı, açılır kapanır tarzdaki ilk rahleler Anadolu Selçukluları zamanında yapılmıştır. Bilhassa XV. ve XVI. asırdan itibaren fildişi, sedef, abanoz, bağa vs. malzemeleri kullanılarak geometrik şekillerde kafes oymalı (ajurlu) rahleler imal edilmişti. Sedef işçiliği vefildişi örneklerine daha sonraki dönemlerde rastlanmaktadır. Rahleler üzerine zamanla çeşitli motifler işlenerek günümüze kadar gelmiştir.